سخنان فوق را کسي غير از رييس جمهور بيان نکرده است. سخناني که در سال 90 و شش سال پس از روي کار آمدن او گفته مي شد، بنابراين همگان تصور مي کردند که دادن وعده ايجاد 2.5 ميليون شغل ، حالا که شش سال از رياست جمهوري احمدي نژاد مي گذرد، وعده اي حساب شده است و به سرنوشت وعده هايي چون حل مشکل مسکن، حل مشکل ازدواج و ... دچار نخواهد شد. اما حالا که يک سال و نيم از وعده بزرگ احمدي نژاد گذشته،سوال اين است که وضعيت اشتغال و اشتغال زايي در کشور به کجا رسيده است؟

وعده هاي بي سرانجام، سر سفره مردم

بهتر است قبل از پاسخ به پرسش بالا، داستان تولد اين وعده را به اختصار مرور کنيم. وعده حل مشکل اشتغال در کنار وعده هاي ديگري مانند حل مشکل مسکن، ازدواج، تورم، عدم وجود نفت سر سفره هاي مردم در سال 84 به کرّات توسط احمدي نژاد داده شد. اما اوج ارائه اين وعده که همه نگاه ها را متوجه دولت کرد، وعده ايجاد 2.5 ميليون شغل در سال 91 بود. محمود احمدي نژاد در آغاز سال 1390 اين وعده را داد و حتي اين رقم را رقم بزرگي ندانست. احمدي نژاد در فروردين سال 1390در همايش تعاون، کار آفريني و اشتغال با بيان اينکه برخي مدعي هستند شرايط براي تحقق وعده دولت مبني بر ايجاد 2.5 ميليون شغل در سال 90 مهيا نيست، بيان داشت: با قطعيت اعلام مي‌كنم كه همه شرايط از لحاظ امكانات سرزميني نيروي انساني كارآمد، منابع مالي و شرايط اجتماعي و سياسي براي تحقق اين وعده و تبلور جهاد اقتصادي فراهم است. وي همچنين در ارديبهشت ماه همان سال در جمع مردم ايلام گفت که « ظرف دو سال آينده دو تا 5/2 ميليون شغل در کشور ايجاد خواهيم کرد و اين به نظر ما شدني است و همه مجموعه ها بايد براي رسيدن به اين هدف بسيج شوند تا اين هدف محقق شود.»

مي توان گفت تعداد آنها که گمان کردند با اين حساب بزودي صاحب شغل خواهند شد کم نبود. اما آيا آنها سهمي از اين 2.5 شغل وعده داده شده داشتند؟ عبدالرضا شيخ الاسلامي، وزير تعاون، کار و امور اجتماعي در اسفند ماه سال 90 آب پاکي را روي دست همه ريخت و اعلام کرد که دولت وعده ايجاد 2.5 ميليون شغل نداده بوده. وي در روزهاي پاياني سال 90 اعلام کرد که « فكر نمي‌كنم تا پايان سال دو ميليون و 500 هزار فرصت شغلي ايجاد شود، دولت هم در اين زمينه قول نداده و قسم نخورده است.»

شيخ الاسلامي اما شهريور امسال نکات جالبتري در مورد اين وعده گفت. شيخ الاسلامي با فراموش کردن اينکه اصلا قرار بوده 2.5 ميليون شغل در سال 90 ايجاد شود گفت « از دوميليون و سيصد هزار شغلي که قرار است امسال ايجاد شود بيش از نيمي از آنها حفظ اشتغال موجود مي باشد.» او در توضيح صحبت هاي خود گفت:« در بخش حفظ اشتغال موجود يک ميليون و 70 هزار شغل مربوط به کساني است که در کوتاه‌مدت بيکار و به طور مجدد شاغل شده‌اند همچنين 120 هزار شغل نيز به جابه‌جايي فعاليت‌ها و مشاغل مربوط مي‌شود.» حال اينکه چگونه حفظ يک شغل، ايجاد شغل محسوب مي شود به کنار اما آيا همين آمار ارائه شده از شغل هاي ايجاد شده درست است؟

شغل هايي که روي کاغذ ايجاد مي شوند

وزير کار اوايل امسال از ايجاد 1.6 ميليون شغل در سال گذشته خبر داد، خبري که بعدا توسط مرکز آمار ايران تصحيح شد. عادل آذر در ارديبهشت ماه امسال اعلام کرد که در سال 90، يک ميليون و 375 هزار شغل پايدار ايجاد شده است. اما با وجود آنکه وي از همه خواست به اين آمار اعتماد کنند، برخي کارشناسان شبهاتي را در مورد صحت اين آمار مطرح کردند. به گواه آمار بيمه شدگان سازمان تامين اجتماعي، دولت در سال گذشته حتي 300 هزار شغل هم ايجاد نکرده است. فتح‌الله بيات، رييس اتحاديه کارگران قراردادي و پيماني ايران نيز در اين مورد به خبرگزاري ايسنا گفته است: «وقتي هر روز از گوشه و کنار خبر اخراج کارگران و تعطيلي کارخانه‌اي را مي شنويم، چطور است که آمار ايجاد اشتغال افزايش يافته است؟» وي در اين مورد معتقد است که «اگر حتي??? هزار شغل به وجود آمده باشد، شاهکار است.»

اينگونه است که يکي ديگر از وعده هاي محمود احمدي نژاد نيز سرانجام نامعلومي پيدا کرده است و هر چه که باشد، حتي با پذيرفتن آمار رسمي، اين وعده محقق نشده و دولت نتوانسته 2.5 ميليون شغل ادعايي خود را ايجاد کند. اين جاست که بايد در اظهار نظرهاي افرادي مانند مدير عامل صندوق مهر امام رضا (ع) در مورد اشتغالزايي در دولت نهم و دهم ترديد کرد. وي در تمجيد از احمدي نژاد در اين مورد تا بدانجا پيش رفته بود که مرداد ماه پارسال اعلام کرد:« من اعتقاد دارم كه با ارائه اين آمار و عملكرد در واقع جمهوري اسلامي ايران و شخص رييس‌جمهور استحقاق دريافت جايزه نوبل در راستاي كارآفريني، اشتغال زايي و ارائه تسهيلات زود بازده را دارا مي باشد.»